Adenoïdhyperplasie is vergroting en toename van lymfatisch weefsel (lymfoïde vegetaties) in de achterste neusholte (ook rhino- of nasopharynx genoemd). Deze ruimte bevindt zich achter de neus, bovenaan de keel en achterboven het weke verhemelte en de huig.

Deze aandoening komt meestal voor bij kinderen, maar ook op volwassen leeftijd. Adenoïden zijn de neusamandelen die moeten onderscheiden worden van de keelamandelen (of palatinale tonsillen), en verder van de tongamandelen (linguale tonsillen). In de volksmond spreken we soms ook van “de poliepen” als we de adenoïden bedoelen en van “de amandelen” als de keelamandelen bedoeld worden. Dit lymfoïd weefsel is een deel van de ring van Waldeyer.

Te grote adenoïden of neuspoliepen kunnen zorgen voor neusverstopping, verminderde neusademhaling, open-mond-ademhaling, snurken of zware ademhaling tijdens de slaap. Adenoïdhyperplasie kan apnoe’s veroorzaken door de neusobstructie. Hierbij stopt de ademhaling enkele seconden tijdens de slaap. Indien dit uitgesproken is kan dit vermoeidheid en slaperigheid geven overdag.

Als het adenoïdweefsel chronisch ontstoken is, vormt dit een haard van bacteriën en virussen met chronische en recidiverende infecties tot gevolg. Patiënten vertonen dan recidiverende neusloop en verkoudheden. Als de hierbij gevormde slijmen afzakken naar de lagere keelholte kan dit een slechtruikende adem geven en nachtelijke hoest. Adenoïdhyperplasie is mede verantwoordelijk voor recidiverende ooronstekingen (acute otitis media) of chronisch otitis media met effusie of blijvend vocht in het middenoor. Dit door slecht functioneren van de buis van Eustachius door blokkage en door de haard van infecties.

Uitgebreide informatie over neuspoliepen is steeds te verkrijgen via onze artsen.